İnanma küçüğüm masallara,
Bu koca şehirde herkes, parmak çocuk
Gündeliğe giden komşunun kızı, Sinderella
Ve bu koca şehir; Doymak bilmeyen aç kurt!
Ne masallar ne sevdalar tüketti bilmezsin...
Her bankında bir umut,
Her köşesinde bir terkediliş
Her damlasında yağmurun, gözyaşı
Ve sen bilmezsin İSTANBUL'u
Ne umutlar eker yüreğine, sinsice
Gece oldumu ne hasretler düşürür, ciğerine
Yedi başlı, yedi gövdeli, yedi canlı bu koca şehir
Gün olur, dar gelir...Anlayamazsın!
Pinokyolar,
Halden bilmezler,
Kan emiciler,
Kendini bilmeze soytarı
Her tarafından ipler sarkan bir kukla
Daha ne anlatayım sana, küçüğüm!
İS e bulanmış eller,
TAN vaktinde yitirilip
BULunamayan hayaller...
Bir var olup bir yok olmak...
Adı,İSTANBUL!
Kayıt Tarihi : 25.9.2007 15:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!