İnanki Küçük Sütünü Ben Çalmadım....

Sen
Köpek yavrusuydun
Açlık korkusuyla geçerdi günleriniz
Bir taş kovuğunda…

Ben kurt ulumasıydım
Senin
Sütünün
Korkulu düşü
Çakal ulumalarının arasında
Yuvarlandın, bir taş kovuğundan, gözlerime
Nasılda korkmuştun
Gözlerimin bebeğinde…

Oysa çakal uluması korkun
Nasılda sığınmıştı yelelerimin arasına
Nasılda dolanmıştı, ayak diplerimde inlemelerin…

Cesaretin
O onarılmaz
O aç
O ekmek kokusuna bürünmesi
Ve düşmesi
Çakalların
Ağız kokusuna
Senin yüreğinde
Nasılda ürkütmüştü beni…

Oysa
Daha yeni yemiştim, avcının çelikten yapılmış kurşununu
Döşümdeydi hala
Ve kanıyordum
Canım yanıyordu
Ulumama karışıyordu
İç çekişlerim…

Ama korkunun
O rezil korkaklığı, ulaşamıyordu yüreğime….
Çakal ulumaları
Avcıların
Bağırış çağırışları
Ayak sesleri çıyanların
Nasılda yarıyordu karanlığı
Kalmalı mı
Almalı mı seni
Yoksa hiç aldırış etmeden
Bırakıp gitmeli mi seni çakallara

Oysa ne rezil şey
Çakallara yem olmak
Yok olmak onların dişleri arasında...

Yok
Olmaz
Bırakmaz
Yaralıda olsa bu yürek seni...

Hadi
Şimdi
Tutun gözlerime
Kanayan gözlerime
Gir içine
Kaybol küçük...

…nasılsa ben öleceğim

Öyle ya
Kurtlar akşam ölürmüş
Köpeklerin düşlerinde...

.inan ki küçük…
sütünü ben çalmadım…