inanıyorum kirpiklerim öksüz
kızılca kıyamet koparan bir gidişat bu inanıyorum
olabildiğimce fakirim aşk harici
ahret sorularına böyle bambaşka yakın
bakışlarının aman vermez şans tanımaz
iri kıyım uzak nergisinden ve saçlarının
çakırkeyf öpüşmelerimizden
kimsesiz çocuklarla anma artık adımı
senin değil artık caddelerim bu şehir
dokunamadığın kelimelerimle anlatıyorum uzaklığı
ismim ki artık sokak süprüntüsü madara korkuluklar misali ayrılığında istanbul'dan ve ucundan aklımın
varsıl yokluğun somurduğum yalancı emzik martının kanması gibi vapura iki gözü iki çeşme
dişlerken hayallerimde ayva tüylerini
aç gözlüce yapışıyorum eteklerine seslenişinin
seviniyorum
ağlıyorsun yokluğunda çulsuzluğumun inanıyorum
Kağan İşçenKayıt Tarihi : 29.9.2006 23:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kağan İşçen](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/09/29/inaniyorum-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!