Her şey yavaş yavaş oluyor rüya;
Sanki, bir uykudan uyanıyorum.
Aklımdan silinip gidiyor dünya;
Artık, yaşamaktan usanıyorum.
Bir hayal geçiyor köşe başına;
İsmimi yazıyor mezar taşına.
Beşikler vermişim Nuh'a
Salıncaklar, hamaklar,
Havva Ana'n dünkü çocuk sayılır,
Anadoluyum ben,
Tanıyor musun?
Devamını Oku
Salıncaklar, hamaklar,
Havva Ana'n dünkü çocuk sayılır,
Anadoluyum ben,
Tanıyor musun?




Sevgili Dostum,
Rahmete inanmak insana ne geniş bir hareket alanı sağlıyor, ne kadar rahatlatıyor.
Haydi gel 'yaşamaktan usanmayı' bir kenara bırak.
Haydi.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta