Dudaklarımı sıkıp ağzımı ellerimle kapatıp hıçkıra hıçkıra, sessiz sessiz ağladığım gün anladım:
Bazen insan, gözyaşlarını içine akıtırmış.
Gözyaşlarım, heveslerim gibi içimde kaldı.
Kursağıma battı mutluluklarım.
Hep bir köşe, hep bir dönemeç aradım hayata çelme atmak için,
Ama her attığım çelme, beni düşürdü.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Tek kelime ile nefis
ama
aşka sizi siz inandırmalısınız sevgili değil.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta