Sevmem sürünen yaprakları
Hazanları sevmem.
Taş binada,
Akıl başta gerektir.
Çelenk çelenk güllerime kıymayın
Çiçekler dalında gerçektir.
Gemiyi karaya bağlayan kadere hıncım var
Kesmez içimdeki sancıyı
Kınında paslanan kılıçlar.
Manda yuva yapmasın artık
Söğüt dalına
Sevgiler yüreklerde kalmasın
Salınsın tüm insanlara
Asırlarca acım var...
O insanlar ki köşe bucak
Dolaşırken mumlar ellerinde
Olanlar olacak,
Aranan bulunacak
İnancım var...
Kayıt Tarihi : 30.9.2007 15:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Herşeyin yerli yerine oturması dilek ve temennisiyle...
Hazanları sevmem.
Taş binada,
Akıl başta gerektir.
Çelenk çelenk güllerime kıymayın
Çiçekler dalında gerçektir.
Gemiyi karaya bağlayan kadere hıncım var
Kesmez içimdeki sancıyı
Kınında paslanan kılıçlar.
Öyle örtüşüyor ki yaşam felsefemle bu dizeler Sayın Enver Özçağlayan, nasıl içinde buldum kendimi bilseniz... Harikaydı, kutluyorum yüreğinizin gücünü sevgi ve saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (2)