Bırakıp giderken hiç pişman değildin
Nefsine ve arzularına yenilmiştin
Diz çökmüş yalvarıp ağlarken sana
Burnun bulutları çiziyordu
Hoşça kal boşuna yalvarma diyordun bana
Ellerini ellerimden çekip alırken
Yüreğimi paramparça ettin giderken
Git gidebildiğince, git nereye kadar
Kaçabilecek misin benden sevgimden
Attığın her adımında ahım var
Yüreğimden gelen
Bu ah yerde kalır sanma
Arar bulur seni bulamaz sanma
İlahi adalet ne çabuk tecelli etti
Yaptıklarına seni bin pişman etti
Şimdi kapımda af diliyorsun benden
Seni seveni sen öldürdün çekip giderken
Yalvarıyorsun ne olur affet beni diye
İnancım kalmadı artık ne aşka ne sevgiye
Sebati Manav 20 Temmuz 2020
Sebati Manav
Kayıt Tarihi : 18.6.2023 23:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sebati Manav](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/06/18/inancim-kalmadi-artik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!