İnanç Ve İlaç Şiiri - Sinan Akıncı

Yırtık converselerimle
Siyah tiṣörtümle
Kanat gererim ama terslerim de
Bir bilsen neler gördüm be

Okum bir kalem
Uzaklardadır hedef aldığım nişan tahtası
Kalkanım gitarım
Şiirim ruhumun proteini vitamini ve nişastası

Beni alıştırmayın bu kravat kokan düzene
Vurulmam artık kendimden başka güzele
Kudurmam birayla şarapla
Şekile sokmayın kırışmış saçlarımı paslanmış bir tarakla

Benim tasmam alınyazım
Saklarım yarına kalır yazım
Bulamazsanız kabahat sizde
İçimiz rahat çünkü zanaat bizde

Bir yola girmiṣiz
Havada karada denizde
Bizi engelleseniz de
Sonuna kadar gitmesini biliriz

Ben nefes alıyorken
Siz daha doğmamıştınız
Meyvelerim dallardan düşerken
Siz daha olmamıṣtınız

Tanrıların gözbebeklerinden
Dışa vurur yansımam
Ben dinazorlara kükreyen bir aslanım
Senden niye ürkeyim arkadaṣım

Görüyorsun, yaralı başım
Yarabandıyla kapanmıyor sancım
Benim yegane merhemim
Kendime olan inancım

Ve antidepresan ilacım

.