Biz insanları kırmayalım derken,
İnan kendimiz param parça olduk.
Bu hayatta erken kocadık erken,
İnan kendimiz param parça olduk.
Belimiz büküldü artık eğildik,
Biz böyle çökecek adam değildik.
Biz şu hayatın içine dağıldık,
İnan kendimiz param parça olduk.
Dünyada sıkıntı dert bize yetti,
Bu hayat bize böyle neler etti?
Gönlümüz kırıldı aklımız gitti,
İnan kendimiz param parça olduk.
Nutkumuz tutuldu akıl duruldu,
En sevdiğimiz insanlar darıldı.
Gönlümüz camdan sırçaydı kırıldı,
İnan kendimiz param parça olduk.
Yusuf kimse vaziyeti bilmiyor,
Ne yaptık ise çilemiz dolmuyor.
Parçaları toplasan da olmuyor,
İnan kendimiz param parça olduk.
Kayıt Tarihi : 25.9.2023 20:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!