İnadına Özgürlük Şiiri - Ahmet Baygümüş

Karanlık gecelerde yürürüm
Kılıcı kıskandıran, keskin adımlarla
İşkence tadında iniltiler duyarım
Vakitsiz bir sarhoşluk sarmış
Erbain gecesinde bedenimi

Nezarete atılmış bir mahkûmum ben
Kifayetsiz kelimeler dökülür dudaklarımda
Daracık penceremde bakarım ay’a
Karanlığa ana-avrat küfrederim
Neden, diye sormayın?
Lakin bir mum bulamadım yakmaya

Kalmamış sevdadan yana payım
Islak düşlerden uyanma zamanı
Takatim kalmadı varmak için
O mutlak ütopyaya

Kerbela ateşiyle yandı bu yürek
İhanete uğrayan, Hüseyin’im ben
Yürekler benden yana, ne fayda
Kılıçlar ve kuyular, Yezid’din ise

Sürüyü son kez sayan çobanın marifeti
Kuzuyu kapan kurdun sonudur
Nihayet bulacaktır bu dram
Eyyub’un sabrında filizlenip
Bir İsmali kararlılığında yeşerecektir

Aşksız büyüyen çocuklarımızın
Aşka doğru
Güneşin ülkesine yürüyüşü başlar
Artık elma kokusunu takip etmezler
Tabiri doğru çıkmıştır görülen rüyanın
Temmuzda suya
Zemheride, ateşe tavaf yapılır
Artık bir tek sözümüz var
“İnadına özgürlük”

01.12.2013