16.06.1983 - Trabzon
Yüreğim pıhtı,
Aslında hiç inatçı değilim
Çok güldüm, çok ağladım
Hiçbir konuda ısrar etmedim
Yeltenir çoğu bağnaz kişi,
Benim olan benimdir der,
Demedim.
Gülümseyerek anlayış gösterdim
Benimse durur,
Giderse gelir...
Ama sende bir pislik,
Sende bir inatçı oluverdim;
Anasına bile diklenen küçük bir oğlak gibi
Bu kadar uzun, yoğun, derin bir inat
Sarhoşun haziran secdesi ya
Akıntıya götün götün kulaç atıyorum,
Sen benim inadımsın.
Sapından kurumuş buğdaya nispet
Gönlümün inadısın.
Bastığım dal kırılsa da
Ben o ağaca çıkacağım...
Şubat 2015
Mehmet Artem AykutKayıt Tarihi : 22.12.2018 21:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!