doyumsuzluğun zirvesine vurdu insan
güzellik yitiyor hoyrat arayışlarda.
‘başka çare yok’ savından beslenerek
akın akın telaş, hırs, rekabet,
gitgide azalıyor dışımızdaki cennet.
kopmamak için, dağılmamak için,
korkuya teslim olmamak için,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Az ama oz deyimini fazlasiyla yerine getirmis siir.Kutluyorum.
tebrikler...saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta