Biz küçükken mutluluğun tek meslek olduğunu düşünürdük
Bilemedik büyüdükçe yaraların yüreklerimizi kanatacağını
Anlayamadık bazı yaraların kabuk tutmayacağını
Ilık ılık akan kanın yüreklerimizi dağlayacağını
Oysa baba sarılması, anne şevkati, üzerimizde gölgeydi
Ne olduda o gölgenin yerini güneşin kızıl sıcaklığı aldı
Bir bir kaybettiklerimizin perdeleri çekildi üzerimizden
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta