İnadına Şiiri - Ozan Efe

çatlayacak göbeğine
ivediye soruyordum
katlayacak bebeğine
biteviye koruyordum
yaramaz çocuğun düşüydü
kararttığın sözcüklerin acısı
kanayacak gözlerinden yanarca
inadına
susturasıya bağırdın
nedeni geldi çağırdın
sözü kendine ağırdın
medeniye duruyordum
paspaslayıncaya dek yol diye
geçip gittiğin günleri unuttun
kıvrıldım dulda yerlerde uyudum
inadına
akşama kalma sabahsın
diner sandın andır ahsın
gecinden bulan eyvahsın
nedensiz kuduruyordum
sonunda gidişe doğru yıldızları
saçardım uyuyanların üzerine
yaldızlanırdı pırıltılarında
inadına
ozan efem ay ışırken
gece kalması taşırken
geçe yarayı kaşırken
nemi diye kuruyordum

110811denizligülcebuluşma