ne de çok sevmiş sevdanın yalan hüznünü
ve aklın bir türlü doğrulmayan yüzünü
alıp da gidesi, durmadan kaçası var
sırıtıyor
cesaretsizliğiyle tıkıldığı turşu kavanozundan
buyrun seyrine
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla