(in) Sana Dönük Şiiri - Seyfi Karaca

Diyeceğini dedikten sonra
Göğe çekilirken bulutlar
Yapılmış ve bozulmuş tüm
Yarıyarıya bırakılmışların ahdiyle
Küçük kırıntılardan sofra donatan bir kuşun
Umut vefası belki sarsılmış daldaki yuvada neyse neyden
Bütün ağlayışlarını bir kenara koyarak yağmurun
Dönüş yollarından rüzgarın
Yalnızbaşına kendine giden gözden ırak hangi kervan
Geçmişi tozdumanından aldı
Ve seni sana getirdi şu durduğun yer
Hiç bilmediğin bütün uzakların
Gelip senin de ellerinden tutarak
Sana bağlandı bile bile sana gönül veren hayat...
Seni doğdu bütün yağmurları
Bir solukta içen toprak, sana nefeskesti zaman,
Seni heves etti kimsenin görüp bilmediği hayalle
Geride bırakılmış yorgunlardan
Hayata çıkıp her defasında yanılmaksızın dipdiri
Bütün kötüler arasından
İyiye varasın.... iyi kalasın diye seni
Gidemem dersen
Kaldırıp atacak seni senden uzak
Şu çıktığı yolda bütün herşeyiyle sana varan hayat
Vaz geçtiğin an..gemiler,
Başka tufanlara yelken açarken
Kuş da uçarken...
Tufanı tutan gemiler yanında kendi sürüsüne
Dudağında bir tutam defne yaprağından hayat
Senin adına
İşi yaversiz şansa bırakışınla
Yalan ve yanlışa işleyen zaman ki...
Durup gidemediğin yerde kalacak
Telafisi yok, ölü yeminli bir vade gibi

Seyfi Karaca.........Kasım / 10