/..Duygularına kral olan güçlüdür,
köle olan değil..//
Git kendine başka mezar bul.
Burası benim mezarım(!)
Yeryüzü; üzerine titrediklerimizin,
bize kükrediği bir yer...
...bu kadar.
Sevgi; günü geldiğinde sökülür yürekten , yüklenir eşyaya, atılır uzaklara.
Sorumsuzlara ve sorumsuzluklarına hayıflanacak zamanım yok artık.
Emeğe saygısı olmayanın insanlığa katkısı olamaz!
Hafif insanlar, yaşının ve yaşamın ağırlığını taşıyamaz.
Gereksiz bir zavallılık hali işte.
(insanın tek düşmanı kendisidir)
Yaşayan insan, ölen insanlık.
Dost değiliz/ kendimize bile..
//..İnsan insanın kuyusu, insan kendisinin kuytusu..//
Dilruba / bir yılın ilk yarısı 2021
Kayıt Tarihi : 27.10.2021 01:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aslında durum o kadarda vahim değil. Çünkü; inanmadan, güvenmeden, dayanmadan yaşayamaz insan. İnandıklarımıza tutunuyoruz. Güvendiklerimizden güç alıyoruz. Dayandıklarımız ile hayatta kalıyoruz. O yüzden lütfen sevdiklerinize bunları çok görmeyin. Bırakın size inansınlar, güvensinler, dayansınlar. SIRT olmak çok zor değil. İnanın!
Sıkça söylenen kimse kimseye guvenmeme duygusu ..
Saygılarımla
"Kendi kuyusunu kazan tek canlı insandır..."
Maalesef....
...
Çokça kuyu kazdığından belki..
Bizar olup çekiliyor birinin içine
Kendisi...
"Kuytusunda inziva" ya da yalnızlığın sığınağı....
Böyle bir şey, in/san....
Tebrikler Emine Hanım..
TÜM YORUMLAR (2)