Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Maddiyata yönelmiş insan yığınları, kendilerinden olan, evveliyatta aynı anne babadan gelmiş zaman içinde çoğalarak milletlere ayrılmış insan toplulukları kardeş olma yerine bir birlerini öldürme ve dünya menfaatlerine üşüşme aşamasına gelmiş, yazık ki insan aslını unutmuş...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta