İmkânsızdı. Hepsi bu kadar. İsmin bile bu kelimenin içinde yer alıyorsa. Sen nasıl benim yanımda yer alacaktın ki zaten. Senle ben zaten imkânsız gibiydik. Birbirimizi sevme ihtimalimiz bile imkânsızdı. Senle başlayan her şey imkânsızdı. Sanki hiçbir şey yaşamadık. Her şey bir rüyaydı. Ve ben bu rüyanın etkisinde kalmış bir zavallı gibi her şeyi gerçek sandım. Seni ve beni sevdiğini de gerçek sandım. Kendimi bu rüya ile avuttum. Aşkımı bu rüya ile büyüttüm. Artık uyanmaya başlıyorum. İmkânsızdı. Her şey bu cümleye sığıyor. Bir rüyanın gerçek olduğu nerde görülmüş ki, bu aşkta gerçek olsun. Peki, bu aşk gerçek değilse, içimi yakıp kavuran ne? Bir rüyaysan eğer, sana bu kadar bağlanma sebebim ne? İmkânsızsan eğer seni bu kadar sevme sebebim ne? Bunların cevabını veremiyorum. Bildiğim tek şey senle başlayıp biten her şey, imkânsızdı. İşte hepsi bu kadar.
İbrahim BallıcanKayıt Tarihi : 25.9.2011 15:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)