İmkansıza Vurgun Bir Adam

Bir kadın gördü
Güzel bir kadın
Gözlerinde berraklığı suların
O denli saf masum ve güzel
Saçlarında bir şey var güneş gibi
Adamın kalbini ısıtan
Gözlerini sulandıran
Ve sesi
Adamın kalp ritmini hızlandıran
Bir adam
Dilinde sevdiğine sözcükleri tükenmeyen
Kafasında sürekli kafiyeler üreten
Mahcup bir adam
Sevdiğine seni seviyorum diyemeyen
Korkak bir adam
Korkak ama zeki
Bir adam
Bir kadın gördü
İlk gördüğünde sesi dışarıyla kavuşmadı
Kavuşamadı
Kalp hızına çare ararken
Gözlerinin parlamasına engel olamadı
Bıraktı
Bakakaldı
Orada bir imkansızlığa vuruldu
Kadın hepsinden bihaber gülüyordu
Gülmeliydi
Gülmek onun makyajıydı
Güzelliğini katlayan bir sihirdi
Adam imkansızlığı hissetti
Karşılıksız kalacağını kabul etti
Ama reddetmeyi delicesine de istiyordu
Denedi
Adam ve kadın
Uçurum üstü asma köprü
Aylardan haziran
Aynı ayda farklı mevsimler yaşayan iki insan
Kadın baharda çiçekleri kokluyor
Adam kışta sırılsıklam
Kadın seslendi:
Beklentiler üzer
Adam gülümsedi
Elini köprünün halatına dayadı
Ve şöyle bir uzağa baktı:
Hayalim var beklentim yok
Kadın cevapsız
Aklında belki birçok düşünce
Saçlarını havalandırıyor rüzgar
Kadın bir ihtimal daha var diye konuştu içine
Adam katılmadı
Tek bir ihtimal var diye haykırdı vadiye
Tek bir ihtimal
Birbirlerine arkalarını dönerek
Birbirlerinin yüzünü unutarak
Ve seslerini
Uzaklaşmak
Çünkü Adam biliyordu ki ikisi için olan hayalleri
Yalnız kendi kuruyordu
Adam ekledi
Olmayacak duaya amin demek.. bayılırım
Sessizlik
Vadideki suların ve kuşların melodisi
Kadın bu melodiyi daha güzel bir melodiyle böldü
Sesiyle
Olabilirdi, zaman yanlış
Adam gülümsedi
Belki de o düşleri sadece kendi kurmamıştı
Ya da yine kendini kandırıyordu
Kendini kandırmada sahiden de ondan daha iyisi yoktu
Elini cebine attı
Turuncu bir mendil çıkarttı ve onu köprüye astı
O zaman dedi o zaman belki bir gün
Kadın baktı izledi
Adam arkasını döndü
Ceketini ilikledi
Başını eğdi
Gitti