İmkansız Sevdamdı Şiiri - Güven Tekin

Şu an görmeyebilirsin, ileride ne dediğimi anlar, hak verirsin.
Bahar gözlüm, yine de bir gün beni hatırla, sev çok uzaklarda.
"İçinden beni seven biri var," de.
"Hayat beni ona geç, onu bana erken bırakmıştı," de.

"Yüreğini, kalbini bana teslim etti," de.
"Kaderine isyan etti sabahlara kadar," de.
"Ben onun gün ışığıydım ama bir gün aydınlanmadı," de.
"Gözlerime bakınca dünya dönmeyi bıraktı," de.

"Çok sevdik ama arada uçurumlar vardı," de.
"Aşılması güç uçurumlar, ama yine de sevdik," de.
"Alın yazım olsun istedim, o da istedi, çok istedik," de.
"Gülümsemelerimiz aynıydı, sevgimiz çok yüceydi," de.

"Uçurumlar girdi aramıza, kavuşmadık ama çok sevdik," de.
"Son nefesimize kadar sevdik de sevdik," de.
"Bir gün unutursun," dedi de.
"Hayat türlü oyunlar oynadı, kavuşturmadı," de.
"Her şeyden çok sevdik," de.

"Kanatlarımız yoktu, uçamadık uçurumlardan," de.
"De ki, ne olursa olsun, beni sevdi," de.
"Kendinden çok düşündü," de.
"Sevdi, çok sevdi, ama istemedi iyiliğim için," de.

"Benim için benden vazgeçti," de.
"Gözyaşları hasrete karıştı da, benim iyiliğimi düşündü," de.
"Umudu oldum ama beni kendi karanlık dünyasına almadı," de.
"Ben onun için her şey olurdum da, o kendimi yakmamı istemedi," de.

Bunları de ve beni unut, olur mu cancağızım?
"Bana şiirler, destanlar yazdı da, yine de kavuşmadık," de.
"Bir ömür birbirimizin hasreti olduk," de.
Olur mu cancağızım? İmkansız sevdamdı, de.