Bilirdim, imkansızlık sevgisiydi benimki.
Ben kara kış iken, sen bahardın.
Ben sonsuz gece iken, sen gündüz.
Sana olan sevdamı çıldırmışçasına haykırırken dilim,
Gözlerinin hayaline dalardım.
İsmini duyunca bile irkilirdim.
Göğsümde kor bir yangın vardı.
Kavuşmak için çabalarken, kavuşmamayı dilerdim.
Korkardım sevgimin boşa çıkmasından.
Korkardım başkasına varmandan.
Korkardım kendime aşık demeye.
Ama seni sevdiğimi çelişkili şiirlerimden bilirdim.
İşte öylesine çaresiz, öylesine aşık, öylesine mahzun.
Kayıt Tarihi : 11.11.2023 22:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sevdiğime bir şiir daha
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!