Unuttum sanma sakın seni…
Bu sessizliklerim yalnızca dil sessizliğidir.
Lakin içim benden habersiz seninle dolu
Bilmiyor kimseler, hiçkimseler!
Bir imkansızlığın koynunda,
Karmaşık bir hayalin en diplerinde sürünmekteyim!
Sana kızmıyorum asla!
İnsan yalnızca sevdiğinin mutluluğunu ister sonuçta…
Gelseydin bana,
Cenneti yaşardık ölmeden bu dünyada…
Gelseydin bana,
Ömrümü şiir yazarak geçirseydim sana!
Şimdi ben sana vurgun, sen bana uzak,
Nefes almaktan ibarettir bana yaşamak!
Şiirler neye yarar, neye yarar yazılan mektuplar?
Çare olmuyor bana söylenen şarkılar…
Ne yapalım!
Bu hayat günbegün böyle gider,
Bu biçare halim de bir gün biter…
Kayıt Tarihi : 30.8.2014 21:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Berk Aydın](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/08/30/imkansiz-ask-a-serenat.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!