İmkansız Şiiri - Aslı Demirel

önce
seslenmiş gölgeydi anı
taa içe işleyip
hissedilene şaşırttı

isimsizlikler geldiğinde göze
sorular da
cevaplar da imkansız
oyun içinde oyun
her söze yüklü başka anlam
parmakuçlarına yazılı kader

sese değen alınıp götürülüşlerin
muhteşemliğine kaçaklığım

sonra
güzel kıvrımlar girdi gözbebeğime
saplanmışlık gerçekliğinde
dile geldi düşünce
fikir özgür kaldı ama
ayaklarına dikenler saplı

arzulara her adım uzaklık
hüzün arası acı var öğünde
buz gibi değdiği her yer
yine de almıyor aklım
bu yakıcılık
bu imkansızlıklarla
nasıl nükseder
etraf salkım saçak
buzullarla kaplıyken

uzağa gömülü kandil ışığı
nasılda nazara değdi
kararlı ya
ayakta kalmaya ümitler
o küçücük ışığa taptı...

(25 11 2006)