İmkansız Şiiri - Hilmi Arıkan

Kaybolmuş masivada aradığım yalnızlığım,
Her an aldığım nefessin hayata tutunduğum,
Sebep değilmiş ne baharda açan çiçek,
Ne de uykusuz kalan yıldızlar sevdaya...
Ve sende gördüğüm yalnızlıklarda kaybettim benliğimde varlığımı...

Seni gördüğümde fark ettim baharı..
Baharda açan çiçek ve yıldızları,
Ve bir his alır oldu beni benliğimden ...
Papatya kanadında aradıkları gibi değildi sevdam...

Seni sevmeyi öğrendim yokluğunda,
Sendeki beni gördükçe arttı yalnızlığım...
Geceleri yoldaş oldu yıldızlar bana ...
Ve bir tebessüm oldun papatya kanadında,
Bir şey daha öğretti bana bu sevda ...
İmkansızsın ve imkansızım bu sevdada...