İmkansız Şiiri - Şiwan Ali Yılmazdağ

İmkânsız

Bağışla beni aşk çırasını yakmayı beceremedim ,
Atığın adımların yolunda umut gülünü ekmedim .
Gülüm sakın o bakışlarını gam dolu kalbime sürmeyesin ,
Çünkü sonunda didarının goncasını kalbim gibi dökülerek bırakırsın .
*
Uzayan bakışını bana göster gam deryasına boğma beni ,
Sakın sevgi kıvılcımın üstüne hazlarını yağdırıp sündürmeyesin .
Gözlerinin pırıltısı şule oluyor belli ki aşk acısı vardır içinde ,
Ne buldun ki gönlümde böyle kulaç atar durursun yolunda .
*
İnce dokusan anlarsın bakışlarıyla aşkı döker ,
Sende bu hazzı dondurup kalbinin içine gömersin .
Ey güllerin şahı Mecnun kadar Leyla’ya şeyda idim bir zamanlar ,
Fakat bu şehrimin kötü gecelerini kendine eylemişsin huy .
*
Korkarım aşkım senide testin gibi kurutur ,
Benim kurumuş bulutum senin evinini eke bilir mi hiç ?
Yok bavanın sen kuru bir dalda yerinde duramasın ,
Şüphesizim kanatlanırsın benim yuvada lenger tutmasın.

Şiwan ali yilmazdağ