gıcırdayan, demir sürgülü bir kapının ardından
sessizce bakmıştım sana...
aslında, karanlık ve sonu kötü biten öykülerden kaçıp 'biz çıkalım kerevetine sevdalar' arıyordum teninde.
yarım yamalak sevdalardan, sonsuz bir aşk seline koşuyordum.
gözlerim gözlerinin garantisinde çocukluğuma dönüyordum.
oyunlarıma, sevdalarıma,yalanlarıma, düşüp kalkmalarıma,
ve hep bir yanı eksik kalan sevinçlerime.
güneşe aşık mor bir kardelendin, üzerine düşen onca karın altında
bir kez olsun görmeye hayatını verecektin biliyorum.
ne sen güneşi görebildin oysa nede ben sana ulaşabildim…
Kayıt Tarihi : 3.6.2011 13:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
03.06.2011 Saat 13.00 H.alanı...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!