Bilmem farkında mısın sensizlik bana zulüm;
Bu zulümden kurtulma, savuşma imkânı yok!
Senin önünde yıllar benim önümde ölüm;
Böyle imkânsız aşka alışma imkânı yok!
Sen hiçliğe düşmüşsün ben boşlukta dönerim.
Gözlerine baktıkça yüreğimden yanarım.
Çekersen gözlerini gözlerimden, sönerim.
Bu hasretin sonunda kavuşma imkânı yok!
Şımarmaya meyilli olsan da kabulümsün,
Benim gibi hasrette kalsan da kabulümsün,
Habersiz hayalime gelsen de kabulümsün,
Lakin hayallerde de buluşma imkânı yok!
Sözünle yüreğime silinmez iz bıraktın
Bakışınla kalbime sönmeyen köz bıraktın
Aşk arayan gözlere bir şehla göz bıraktın
Seninle bir hayatı bölüşme imkânı yok!
Kayıt Tarihi : 14.12.2017 01:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!