Sınamakla ömür doluyor boşa,
Bahar olsa sonu çıkıyor kışa,
Gelmedik kalmıyor şu garip başa
Yorulmanın adı bir emel imiş..
Bilse bilmese acı çekmesin, diye
Çok yorulup da vazgeçmesin diye,
Ayağı takılıp düşmesin diye,
Dostlar yol üzerinde panel imiş..
Marifet süslü söz söylemek değil,
Sen canın özünden özüne eğil,
Sevip de aradan çıkınca şekil,
Gönül evine çıkar tünel imiş.
Hep başkası için yaşadığnda,
Kimseden fayda yok anladığında,
Düşen yaprak gibi savrulduğunda
Ömür tükenir zor bedel imiş,
Özcan Kurt Özvecan
19.09.2023
05:05
Kayıt Tarihi : 19.9.2023 05:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hayat
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!