Ne kadar da yalancı yüzümüz
ne kadarda düşman.
oysa
aynı söğüdün yaprakları değilmiydik,
yaşamak denen o deli rüzgar
bizi böyle
bir bir dallarımızdan koparana kadar.
oysa
hepimizde bir yürek
can vermedik mi göğün göğsüne,
mart ayında yalancı güneşlere kanıp
dolu vurmadan önce şıvgınımıza.
pencerelerimiz birbirine bakar
kapılarımız birbirine,
aynı güneş batar
gözlerimizdeği geceye
ve
biz korkarak bakarız birbirimize
vayy halimize
sele vereli çok oldu geçmişimizi,
imecemiz talan
tarlamız hozan
suyumuz acı
hanemiz viran
MAHLUK BİLE CİNSİNİ TANIR
BİZİM HALİMİZ DUMAN...
Kayıt Tarihi : 14.2.2007 16:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!