Arkasından el sallarken bulduk kendimizi huzursuzluğun..
Kendimiz bile kalabalık gelmeye başladık sonra kendimize.
Özlediğimiz yerlerin yalnızlığı olduk.
Pir-i fani kelamımıza bir çift kulak ararken çarpa çarpa ilerledik kendi kalabalığımızda..
Sunulanı reddetmenin bedeliydi bu belki.
Belki de
Masaya inançlı oturup imanlı kalkanların ahıydı..
Doğmuş olmanın yükünü paylaşmaktan başka suiniyetimiz yoktu oysa..
Kayıt Tarihi : 12.5.2020 15:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!