Yüzünde nur olanlar, kalbinde iman saklar.
Nurlu olan insanın, dilinden sevgi akar.
Herkese hep gülerek ve sevgiyle bakar.
Göz göze gelenlerin, bâzen kalbini yakar.
Bu kalp yanışı; ancak manevi hazla olur.
Bakışlar kimisine, birazda fazla olur.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta