Karlı bir kış günü, zemheri bir soğuktu,
Hastalığı yeni geçmişti, fakat sesi boğuktu.
Çıt yoktu dışarıda, çoktan güneş batmıştı,
Çocuklar derin uykuda, hanım henüz yatmıştı.
Oturmuş dinlenirken, birden kapı çalındı,
Uğramazdı kimse deyip, pencereden bakındı.
Telaşlı bir ses geldi, vurdu birkaç kere,
Tam kurcalarken zihnini, büyük mefkûre.
Kardeşim dedi, koş evden alevler yükseldi,
Allah’tan büyümeden mahalleli yetişti.
........
Ahmed Salih YiğitoğluKayıt Tarihi : 22.9.2016 04:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!