İmanı dar kendi geniş merdivenler

Mustafa Kuzu Gaddar Dilemma
107

ŞİİR


2

TAKİPÇİ

İmanı dar kendi geniş merdivenler

hayır itilaf etmiyorum
kes artık şu laf oyunlarını
çek hortumunu belimden

böyle nasıl bir poz olurdu çok merak ediyorum
kırnap sakallarımın içinde ellerim
ellerimin üstünde kara bir leke ve tütsülenmiş
bir de yan bakıyorum
farklı mıyım sanıyorsun
herkes gibi fotoğraf çekinirken çeşitli hallere giriyorum
sen bana bakma güzellikten ölüyorum
mutluluktan,
ölüyorum basbayağı
çıkar bereni artık ve şu pahalı olma numaralarını
bırak bir kenara ki kesmeyeyim bileklerimi
ucuzum ben de
en az senin kadar

çevirebilir mi seni ehli duygularım
yaprakların üstüne basıp geçtiğin o yoldan
-itimad etmiş olabilirim
bilgeliğinle bölebilir misin tekrar yutkunduklarımı
bu bir ricaydı

akrep mi kovalıyor beni
ben mi tüm hayvanlar alemini
zihnim bedenimden çok uzakta el sallarken bana
-bile
hayal ediyorum ve yaz günü bir bere giymişsin
gururundan taşlar yerinden oynuyor,yürüyorsun
benim düşündüğümü düşünme,
düşünmediklerinden ben sorumluyum
vebalsiz ve boyunsuz bir hayat diliyorum sana
boynun altında kalmasın hiçbir zaman
zihnim geri dönerken artık vücuduma
sevesim geliyor kendimi, yedinci kattan
sekize çıkarken bir minarede buluyorum kendimi
-sesler duyuyorum ve konsantre olamıyorum
derken müzik
ve dans başlıyor

-unutma,ayaklarını nereye koyacağını bilmeden
asla meyletme,denge herşeydir

terliyorum ve dans hızlanıyor
-dansın hızlandığı dakikalardı bunlar
ellerim yarım çaylak
ve eksik dualarım tamamlıyor insan olma umudumu
ve insansızlığımı
çoğu zaman yerden yükselten beni
orta kulağımda yankılanan ezan sesleri
onlarda tutmuyor elimden ve terliyorum
danstan nefret ettiğimi yeni anlıyorum

-unutma denge herşeydir.

yine de bir ritimde tutuyorum kalp atışlarımı
ayaklarım mı benim, benim mi ayaklarım
habersizim ve çapraz adımlarla ilerliyorum salonun ortasına
sekizinci kata çıkmadan çuvalladığımı kabul ediyorum

tüm bu hayaller uzaklaşırken,dehşet veren
o minarenin soğuk ıssızlığını hissediyorum

dar ve imanı büyük merdivenlerden
sonsuzmuş gibi yuvarlanıyorum
ve artık huzur vermiyor hiçbir bitki,
uykumu bölüp bana söylediklerini sindiremiyorum
bana öğrettiklerini biraz daha erteleseydin
o zaman bilmediklerimi keşke şimdi de bilmeseydim
ölmeseydim böyle ve baykuşlar sevmeseydi beni
kargaların romantik seslerinden pay almasaydım
ağzımın payını vermeseydin
-çivilerin üstünde gördüklerim
fare ailem ve bir parça papatya
hayaller uyduran bir aptal olduğum anlamına gelmez

-aptallığın kuyruğuna dolansın
geçmiş olsun
teyzen düşmüş ağaçtan ve kırmış ince belini.

iç anlama bakacak olursan
söğüt,
gölge,
at(!)
sahne bir,
tamam denge herşeydir

Mustafa Kuzu Gaddar Dilemma
Kayıt Tarihi : 30.11.2018 12:11:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Mustafa Kuzu Gaddar Dilemma