İlyas Tunç Şiirleri - Şair İlyas Tunç

İlyas Tunç

Uzak bir yıldızdı belki
Özenle teğelleyengeceyi
Tanrıların ermiş terzisi

Hızına erişilmez imgenin
Sakladım bu yüzden acısını

Devamını Oku
İlyas Tunç

kimim ki ben şu sakin

söğüt ağacının altında

bir başına bırakılmış

Devamını Oku
İlyas Tunç

'Önce söz vardı.' Yanlış bir saptama. Çünkü söz
işgalcidir. Eylem ve nesnenin yerine geçer. Bir
tür yanılsama. Yanılsamalar yalandır. Bu yüzden
söze güvenmiyorum. Söz de vermiyorum.

Aslında her söz ertelenmiş bir eylemdir. Eylemi

Devamını Oku
İlyas Tunç

belleğim
sefil bilgem
mişli geleceğim
tükenen ne ki!

hatırla ve unut... hatırla

Devamını Oku
İlyas Tunç

seni kollarıma
aldığım zaman
kiremitleri kırmadan
bir çatıyı örtüyor
özenle bir adm
sığınsın diye

Devamını Oku
İlyas Tunç

aşklar da oyasız
kağıt bir mendil gibi
atılıyor artık
hazır giysiler
arsız acıların
gözyaşı şiseleri

Devamını Oku
İlyas Tunç

Sıkılırsın diye
yitik kalabalıkta
ıssız bir kuytu
buluverdim sana
bozkır bir deniz
kent karmaşa...

Devamını Oku
İlyas Tunç

çocuktum, eksik bırakırdım bir şeyi... ey üzgün palyaço!
panayır ördeği! onu sen tamamla!
kocaman pabuçlar ufacık ayaklara!
seneye de giyersin, seneye de giyersin...
ha ha ha ha...

Devamını Oku
İlyas Tunç

günler de eşeysiz
suskun sularda
eksiliyor artık
hazırla gövdeni
güneşe çıkalım
ey saydam korku

Devamını Oku
İlyas Tunç

sanki iki sıska su sineği
sığınırdık kanatlarına

soldaki bodur oğlan, gobel
babamın bulduğu
sonunda

Devamını Oku