İlyas Özkan Şiirleri - Şair İlyas Özkan

Ne bir gülüş, ne tatlı bakış; çekemez beni, suskunum
Ölümsüzlüğe gönül vermişim, ebedlere tutkunum...
-2000-

Bir ben olurum mezarımda
Bir de baş ucumda mezar taşım
Gelip geçene haber verir hikayemi
Kim mişim? Ne kadar yaşamışım?

Her senesi bir saniye gibi geçti

Bırak nâdânı, kafasınca bir hayat sürsün
İnanmazmış ölmeye.. bırak, ölünce görsün...
-2000-

Hangi yere baksam, İlahi; işkence, zulüm
Kararmış ehl-i imanın seması
“Ne zaman kurtuluş” demeye varmıyor dilim
Bilirim, devam eder hak-batıl davası

Göçmek varmış, sessiz gemiye binip.
Vâde dolunca; kalmak olmazmış.
Âh u vâh, zağlı hançer gibi sineye inip;
Yaktıkça yakar, ne yapalım; Mevlam böyle yazmış...

20.08.2003

Yaşım yirmi beş.. serde delikanlılık
Başım dik, alnım açık
Yaşım yirmi beş.. son bestesidir
Belki, alev alev gençliğimin...

Sevdanın en hasını gördüm

Gidiyorsun.. gözlerimde nem
Neler hissettiğimi söyleyebilsem
Gidiyorsun.. ellerim bomboş
Hadi yüreğim yalnızlığa koş...

-2001-

Unutulmuş olmanın acısını, taşıyorsa yürek
Ve bin hasretlik yollarda, tek başına yürüyerek;
Safâ diyarına varılmaz a gülüm, varılmaz...

(2001)

Tut ki; unutmuşum seni.
Tut ki; gözlerim,
Gözlerine hiç değmemiş.
Bir yığın cümledir;
Depreşir zihnimde,
Tut ki; hiçbiri söylenmemiş.

Bir gül uzatıp süründürmek,
Bir tebessümle perişaniyete
Hüküm giydirmek
İse amacın;
Hadi gözün aydın!
Başardın!