İlyas Özkan Şiirleri - Şair İlyas Özkan

Gözlerin Leyla'nın gözlerinden aşkın a gülüm
Kül etti, eritti bitirdi aşkın a gülüm
Değil mi beni böyle mecnun eden
O masum bakışların a gülüm
Bu denli cefâ düşmandan gelse
İnan çekilmez, katlanılmaz ızdıraba

Duyarım ki; ayyüzlü yârim, bana kırgınsın
Sen istersen, denizler gözyaşımla ıslansın.
Diyorsun: “Bu deli gönlün, hüzünle uslansın! ”
Ağyâr, cefâkâr; gör ki yâr, vefâdan usansın!

(30.04.2004

Darılmak yok Safrani.. gücenme
Anlaşılmadık deyip de söylenme
Vefâ beklediklerin bîvefâ çıkınca
Darılmak yok Safrani.. gücenme

Hani herkes bilmez dert nedir; gam ne!

Yine sensiz, hicranla bir günüm geçti gülüm
Saniyeler, yıllara bedel, her ânı zulüm.
Bilsen, hasret çöllerine sürgünüm bu yerde
Lokman Hekim, derman bulur mu bendeki derde...?

Bir rüya mıydı yoksa çabucak geçen günler
Bu ayrılık, bu vedâ da neyin nesi söyle
Hasret ırmağını yudumlayıp, şu sürgünler
Bir ok misali şuramda kalakaldı öyle

Amansız, bozbulanık suların derdinedir;

Af kapında ben, mücrim bir gedâyım, İlahì!
Başka hangi kapıda sızlanayım, İlahì!

Kovma n’olur, el açıp merhamet beklerken!
Âbâd olur gönlüm, bir bağışlayıversen...

*Bekarlar kervanına vedâ eden
can dostum Muhammed Karakış’a...


A dostum seni de kaybettik bu kervandan;
Şimdi ayrılık vaktidir dosttan, yârândan.

Bırak, anlamasınlar seni
Bırak, 'sahte' desinler gözyaşlarına
Feryatların yükselirken en derinden
Yüreğin yanarken
Sahtecilikle suçlasınlar...
Uykusuz geçen gecelerini

Bir kıvılcımda tutuştursam, karanlık dehlizi
Bir damlada boğuvereyim, şu engin denizi
Dursun içimdeki fırtına ve dinsin feryadım
Çilekeş dakikalardan özgürlüge gün saydım

Bir âhımla yanıversin de karanlık geceler

Yine yalnızlığa, a dost, yelken açmak var bugün
Akan camdan seyrederken ufku, hayaller sürgün

Kalemim, a benim dert ortağım; sen dinle beni
Sonra da fısıldayıver derdimin çaresini