Konan senin ile konar seninle göçer
Konan benlik taslar senden habersiz
Ne konmak eldedir nede göçmesi
Eğer ki gerçekten haber sorarsan
Sen kendi kendini bil de öyle gel
Dal gönül deryasına cevabını bul
Sen kendi kendini bil de öyle gel
***
Gönül bir deryadır sonu bulunmaz
Deşmen benim eski yaralarımı
Kabuk bağlamışken kapanıp gitsin
Eşeleyip durman Allah aşkına
Kabuk bağlamışken kapanıp gitsin
Kafam kaldırmıyor yetti konuşman
Şaşılacak haller geldi başıma
Direnmek sabretmek hepsi boşuna
Çıkamadım kaderimin dışına
Dert insanı öldürmezmiş bilesin
Merhametsiz dünya vicdan nerede
Bilinçsiz İnsanlar
Bilinçsiz insanlar gerçeği gördükleri halde
Gerçeğin ne olduğunu kavramadıkları için
Kendi bilgilerine göre bir isim takarlar
Onu o isimle tanırlar ve bilirler ancak
Kalmadı dünyada gözüm
Hep ağladı benim özüm
Kimseye yoktur bir sözüm
Bana göre boştur dünya
Sana göre hoştur dünya
Bil İnsanoğlu
Olan bitenlerden ders almaz mısın
Hale uyuyorsun sen insanoğlu
Bu kainat senden hesap soruyor
Artık bu gerçeği sez insanoğlu
Ne ağlamak ne sızlamak
Derde derman olmuyor ki
Ararsın derde derman yok
Çile yaşam olmuyor ki
Anlamsız yaşarsın boşa
Gayrı bu dünyanın tadı kalmadı
Oldu iki gözüm sel yavaş yavaş
Nereye gideyim nasıl edeyim
Dünyanın hali bu gör yavaş yavaş xxx
Derdin olur dermanını bilmezsin
Sana gönül verip seni sevmiştim
Yaşayan bir ölü bırakıp gittin
Sevdanla ben her gün yanıp tüterken
Yaşayan bir ölü bırakıp gittin
***
Madem yüreğime girdin kalsaydın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!