İlyas Ateş Şiirleri - Şair İlyas Ateş

Dertliyim derman isterim
Ya Hüseyin senden medet
Yaslıyım hem kederliyim
Ya Hüseyin senden medet

Dertliyim dermanım sensin

Yar telefon etmiş etmiş duymadım
Yârin gönlü bende imiş bilmedim
Madem yârim senin bende gönlün varidi
İki satır bana mektup yazsan ne vardı

Ben telefon etsem annen duyardı

Bir derde düştüm ki çare bulunmaz
Ah çeker dururum ahu zar ile
Nerededir çaresi nedir ilacı
Kim derdi verdiyse derman ondadır

Beni yaratanın benle derdi ne

O yar ile ben bozmuşum arayı
Terk eyleyip gitti açtı yarayı
Nedeyim ben daha köşkü sarayı
Yıkıldı bu dünyam yıkıldı gitti

Bundan sonra ben nedeyim dünyayı

Ben kimim ki neyim var ki
Konan sensin göçen sensin
Etten kemikten sarayın var
Yapan sensin çatan sensin xx
***
Bu ben bu ben değilim artık

Tek başıma mücadelemi sürdürdüm
Kimseler görmedi sezmedi bunu
Ne bir bilen oldu ne de anlayan
Bir bilen var duyan o yeter bana
***
Tek başıma bu dünyayı götürdüm

Dünyanın düzensiz bu gidişine
Çok çalıştım akıl erdiremedim
Vicdanı yokların bu yarışına
Çok çalıştım akıl erdiremedim
***
Dünyayı zalimler elinde tutar

Hem yiyip hem yedirin
Hem bilip hem bildirin
Hem düşmüşleri kaldırın
Dünya böyle güzeldir

Olanları hep paylaşın

Dünya çıkarını sonsuzluğa satanlar
Uyanın gafiller uyanın artık
Gözleriniz kör mü görmez misiniz?
Ne dolaplar ne dümenler dönüyor

Ulan inkârcılar ulan cambazlar

Bu dünyayı sevemedim el gibi
Geçti gitti ömrüm esen yel gibi
Suları kurumuş kuru göl gibi
Kurudum tükendim çöl olmuşum ben
***
Hiçbir zaman dünya bana gülmedi