İlme değer verdim uykudan kalktım
Sarık, seccadeyi elden bıraktım
Vaizin her günkü vaazından bıktım
Ramazanı sele verdim de geldim
Karnım acıktıkça kederim arttı
Hele Hac kaygısı ayrı bir dertti
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
İBRETİ, emelim insana hizmet
Eşim bana huri, evim de cennet
Hacıya, hocaya kalmadı minnet
Ibrığı, tesbihi kırdım da geldim
İlimden maksat kendini bilmektir kendini bilmedin ise boştur boş
hep kendini bir şey sanırsın onunla avunur sun İbret Baba ne diyor
Hacıya hocaya kalmadı minnet ben aradığımı buldum irbiği tesbihi
Kırdım da geldim sana geldim işim gücüm sana hizmettir demektedir
Yani halka hizmettir inanan ancak bunu yapar yapmayan sözde
İnanmıştır kendi istekleri peşinde kul ve köledir çok anlamlı buldum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta