İllet Şiiri - Osman Öcal

Şu dünyanın adaleti,
Kimine taç kim âleti,
Başımın sarma belası,
Bir ejderha hayaleti.

Başköşeden tapu alan,
İzinsiz yer yer dolanan,
Senden sadık yâr mı olur,
Ömrümü eyledin talan.

Delik deşik et bedeni,
Kırma istersen dümeni,
Yüküm ağır bohça diye,
Dert etmedim asla seni.

Bıçağını bileyledin,
Sinsi sinsi ilerledin,
Ciğerimi yiyen illet;
Daha daha neler yedin.

Vuslatî’ye neydi kinin,
Var mıdır imanın dinin,
Bir dileğim var Tanrı’dan,
Kurusun ocağın inin.

Osman Öcal