İllegal Yanın Şiiri - Savaş Barha

Sözler uçuştu.
Sözler göğe yükseldi.

Sözlerin kalbime huzur verdi.
Yine bir çocuk gibi neşe doldu yüreğim.

Kelimeler mutlu,
kelimeler cennet kuşu sanki.
Her kelimen ayrı ayrı sevince boğdu.

Sesin kalbime uzandı.
Sesinle rüyalarım gerçek oldu.
Ne güzel şeydir rüyaların gerçek olması.

Gündüzün aydınlığıyla şenlendi günüm.
Yine dilindeydi adım, yine gönlüm bahar bahçe.

Yine mutluluktan gözlerime yağmur yağdı.
Yine payıma beklerken delice sevmek düştü.

Ne garip insanlar var.
Mutlu olmayı bilmezler,
mutlu olanları sevmezler.

İnsanlar bana tuhaf tuhaf bakıyor.
Oysa kendimce yaşıyor, kendimce seviyorum.

Ey insanoğlu insan!
Ey bedbaht ruhların garip bedenleri!
Ey hayallerinden vazgeçen mahlûklar!

Siz ki gülmeyi mutluluk sanan biçarelersiniz.
Siz ki sevdayı bedenlerde arayanlardansınız.

Kalbim divaneleşti.
Ruhum bedenime sığmaz oldu.

Azıcık kaçık,
azıcık çocuk,
azıcık âşık biriyim.

Ben ki sevdasını haykıran,
güzel bir kalbin illegal yanıyım.
Ben ki berduşum, yâr yolunda yürürüm.