Kâinatın arka sokağında bir yankı var,
Zamanın pas tutmuş kapısına yaslanmış.
Mavera’nın gölgesinde doğmayan sabahlar,
Sükûtla işlenmiş, sessizce yaslanmış.
Yasaklanmış bir fikir gibi sızıyorum evrene,
Ruhumun sınırlarını çizen kalem kırık.
Kim koydu bu kanunları, kim dikti bu perdeyi,
Ben mi deliyim, yoksa hakikat mi çıplak artık?
Yıldızlar bile yeraltına kaçıyor geceleri,
Işığın suçu, karanlığa ihanet belki.
Ben yürürüm —
Vicdanın sokağında, yasaların dışından,
Tanrısız bir inançla, sonsuzun içinden belki.
Düşüncenin kanatlarını kırdılar,
Ama akıl, her defasında yeraltından doğar.
Bir fısıltı:
"İllegal olan, bazen yalnızca gerçektir…"
diyor mavera,
Ve susuyor.
Sinan Bayram
Sinan BayramKayıt Tarihi : 23.11.2025 19:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!