İllede öbür yarın Şiiri - Oktay Avcu

Kim nerden bilsin yaşamadan,
yarım yamalak olduğunu,
mitolojik bir hayat içinde,
öbür yarımızın kaybolduğunu,
sen beni tamamladığında anladım, kaybettiğimdeyse kanıtladım,
geldiğinde
Doğuştan görmeyen birinin,
ilk kez gökyüzünün mavisini görüp, gittiğinde
yeniden
gözlerini kaybetmesiyse yaşadığın, sarıldığında boğuluyorsan huzurdan, merhametinde eriyorsan,
Aşkın,
dostluğun,
arkadaşlığın,
samimiyetin
ve
en derin yakınlığın büyüsü içinde kaybolmaktır, öbür yarın,
çiftlerden birinin,
kendini yok sayar gibi yapmadan, nöbetleşe,
Gönülden yok saymasıdır,
kuralsız, istisnasız,
öbür yarın bu demek,
mitolojideki zeusun
Hikayesi bu,
gittiğinde kör oldum.
Ne kadar inkar etsende
sende kör olmuştun,,
O yüzden,
Kim kimi nereden bilsin,
bir seyrek dokunmuş kalbursa aile,
elenen bütün aileler ceset,
bütün evlilikler fiyasko,
evlilik içinse evlilikler
bütün birliktelikler kâbus,
kimse bilmez
ıslanmıştım
yağmurdan kaçıyordum,
sığındığım
bir nikah salonunda evlendim,
sen iyi olursan
herkes iyi olur dedim,
evlilik mantığım buydu,
kendime kabullenme cezası verdim,
Alışırsın dedim
ben olmayan bir bene teslim oldum,
ıskaladığın bütün evlilikler ısgarta,
yokluğunda kör olamıyorsan,
ve sarıldığında kaybolamıyorsan,
bu dünyaya meze geldin,
illede öbür yarın.