Ilkyazin Şiiri - Seyfi Karaca

Palamut kozalaklari cosup caglayan irmaklari yununca
Kendi suyundan temizlenip arinan yagmurlar gibi baga inen bayir mahsül
Dog dediginde kalbine dogan dolunaylarin cocuk yüzüydü toprak
Acilmis göklere pencerelerini rüzgarlandiran dalgin seyirle
Yumdugu avucunda yarini saklambaclayan düsün
Insana hayalolmus tuzlu cörekleri ufralanmis elekten
Nitekime sözlenmis serili minderlere sicakligini sogutmaksizin
Agarip kararan hirkleri gündönümlerine bakraclayan susuzluktan
Saatine bakmadan bilindik ömür iklimidir ilkyazin
Tutulmus ciralar ugruna oturup gezen kerpicli sokaklarin evleri
Gülü dikene duldalayan ladesligine doymadan
Hermevsim masalina mesken olup
Zakkuma zambaga suskun
Mahalinden göcen güzbahar

Seyfi Karaca…………….Nisan / 14