kavşak ağaçları
iyimser tutkularıyla
uzatmışlar kollarını
bana kesin...
ılık rüzgarla fısıldaşıyoruz
seni görebilme şansımı anlatıyorum
susuşuyoruz ardından
kıskanmasın diye kimseler umudumu...
ilkyaz herkesin
benim olduğu kadar
ağaçlar doğanın
rüzgar şarkısıyla
etrafımızda fır dönerken
beklemek de
herkesin...
neyi paylaşamıyoruz o zaman...
kara tavuk
şımarık şımarık öter de
seni unutur muyum hiç
uyku arası dünyam benim
ben de seninim
bütün dünyanın olur gibi
bütün dünya benim olur gibi
gelir misin bana...
şairler genç olur
gençler şair ölür
ilkyaz bunun neresinde...
Kayıt Tarihi : 6.4.2013 23:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!