İlkokul Şiiri - Feridun Eren

İLKOKUL

İki tane örülmüş, güzel küçük sepet
Elinde sıkı sıkıya tutmuş
Her sabah uğradığı halden yeni dönüyor
Adımları biraz ağır ve sert
Yaşının verdiği ağırlık tüm vücudunda hissediliyor

Diğer elinde bir çocuk
Ancak parmaklarının ucundan kavramış durumda
Okul yoluna girildi çok geçmeden
Okulun o küçük gözlere büyük görünen kapısı
Nihayetinde göründü
Dudaklarda azıcık sevinç hareketleri kedini göstermeye başladı

Sınıfın tavanları muazzam yükseklikte
Zeus tapınağındaki muhteşem sütunlarını anımsatıyor
İhtişam ve zevk
Bilinmez belki ilk kez bir yapı gördüğü içindir
Belki de

İlk kez bir okul gördüğü içinde olabilir
Ya da okul özleminin verdiği ruh halının yaratığı bir dokunuş
Bir çocuğun aklında oluşturduğu ahenkler dünyası
Belki de bir sevinç halinin zihninde oynadığı oyundur

Eller hala sıkı sıkıya kenetlenmiş durumda
Biraz korku halı
İlk kez bir zaman aralığında evden ayrılma tranvası

Ufak boylu, gör saclı öğretmenin
Sessizliği bozan
Merhaba amca demesiyle
Tüm büyüler bozuldu
Birden kendilerinin sınıfta olduklarını
Anı içinde buldular

-Bu benin oğlumdur, çok okumak istiyor
Yeğenlerde bu okuldalar
Eti senin kemiği benim dedi az yavaş
Ne ulvi söyleşiler
Ne güzel betimlemeler

Sonrasında
Sıram
Ve arkadaşlarım
Dev büyük adam, ellerimi bırakarak uzaklaştı
Benden uzaklaştı, sonrasında sınıftan da uzaklaştı
Ben sıramda kaldım ardında

Geçerken okul bahçesinde
Kayboluncaya kadar izledim, ardından baktım
Bir an olsa da izledim
Bana yıllar gibi geçti
Hala gözlerimin önünde
Sınıf penceresinin camından izliyorum o uzaklaşırken

FERİDUN EREN