Ondokuz Şubat İkibinaltı
Onaltı KN beşyüzonbir plakalı
Ondört kırkbeş hareket saatli
Nilüfer Turizm
İstanbul-Ankara arabası ile
Aşkımı ve kalbimi uğurladım
Bir yıldız kaydı gökyüzünde
Sen kanadına takılıp gittin
Koca dünyada bir bizimi buldu
Bir senimi buldu kendine sevdalı
Bir yıldız kaydı gökyüzünde
Avuçlarındayım
Gördüklerim, göreceklerim senden ibaret
Tam ortası gecenin ve karanlığın dipsiz kuyusunda
Ellerinden kaymanın korkaklığıyla
Sıkıca siniyorum kırışıklarına
Sakın ellerini açma
Ellerin ellerimdeydi henüz yıldızlar şahitti aşkımıza
Sonra sen gözünü aya diktin
Yalnızlığını mı kıskandın?
Ellerini çektin ellerimden ardına bakmadan gittin
Öylece bakakaldım ardından
Ne bir sorum vardı
Aynada çıplak bakışlar
Gözlerinde ihanet var bu gece
Soğuk bir hava doluyor ciğerlerime
Birazdan yüreğimde kopacak kıyamet
Bedeninde ihanetin izleri
Gördükçe isyan ediyorum görmelere
Tüm mumları söndürdüm bu gece
Gözlerine bakmaya cesaretim yok
Avuçlarına gülleri bıraktım
Hüzün kokuyordu her yanın
Ürperdim
Güller kucağındayken
Ayşe
Kenar mahallenin
En güzel kızı
Salına salına çeşmeye inişin
Gözlerimin önünden gitmedi bir ömür
Varmadın ya bana
Sustu kalemim
Söz bitti yürekte
Burkuldu, buruştu, parçalandı
Can gitti candan
İçimden parçalar koptu
Yaş bitti gözde kurudu, kuruduk
Babam
Güzel yürekli babam
Kalbi pamuk, ruhu çocuk babam
Sersem oyuncaklarımı
Benden önce oturursun oyuna
Hiç doyamamışsınki çocukluğuna
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!