Her kaldırımda birkaç adım atma hakkım vardır
Aşk, sevgi çoktan kalkmıştır yürürlükten yüreğimde
Sen söylenmesi,anılması yasak
Cümlelerin ilk başında gelmektesin ki
Hayal etmeyi bile yasakladım kendime
Fikir suçudur seni düşünmek
Gözlerim çizgi, çizgi
Her anım zarar, ziyan
Tut umutlarımın ellerinden
Henüz yürümeyi öğrenmediler
Asık suratım
Kahkahalar kayıp
Umutlar parçalandı hayallerimde
Tedavülden kalktı belkilerim
Artık boş hayallerim yok
Tüm tohumlarımı yerle bir ettim
Umut/suzluk oldun bende
Günlerim ne kadar kara sensiz
İçim buruk bu günlerde
Gözlerimi güneşe küskün açıyorum
Martılarada dargınım
Her yanımda hüzün aynaları
Tüm odaların kapıları kapanmış
Duvarlar üzerime geliyor
İçimde bir korku var tarifsiz
Hissediyorum şimdi sessiz,sedasız
Arkanı dönüp gidiceksin
Kalbim durdu duracak
Hüzün sardı her yanımı
Sensizlik doldu ciğerlerime
Tükenmişliğin acı iç çekişleri var yüreğimde
Yokluğunun acısı içime akıyor damla, damla
Yazmayacağım deyip kalemi elimden bıraksam da
Gölgen düşüyor sen diye başlıyorum satırlara
Teninin kokusuna olan hasretim burnumu sızlatıyor
Gönlümde akşam oldu
Vakitsiz çöktü sensizlik üzerime
Dilim, dilim bölünüyorum
Gözlerime haram uykular
Ellerim buz tuttu sensiz
Saatlerin geçmesine isyanım var çok zamandır
Ve hasret şarkılarını söylemesine benden başkasının
Acılar bana dair
Sensizliği düşünmeyi reddediyor beynim
İki el boğazımda
Boğuluyorum
Geçmiyor yudumlarım
Bülbül susmuş gülümde
Solmuşum
Hangi ikindi namazında
Sırtıma yüklendi tüm dertlerim
Hepsini taşımaya gücüm yetmiyor
İninde sırayla binin diyorum
Hiç biri inmeye niyetlenmiyor
Bağrıma basarım koca taşları
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!