Ne zaman seni düşünsem;
Karışır dünyam, ısınır içim.
Bir kuş konar pencereme,
Yüreği pır pır.
Ne zaman seni düşünsem;
Dağların sarardığı,
Ağaçların yapraklarını bıraktığı,
Denizin coşmaya başladığı bir günde
Gittin uzaklara.
Dağların yeşile büründüğü,
Ağaçların yapraklara kavuştuğu,
Hayatımda yaşadığım en güzel aşktın sen
Yıllar geçti yittin benden.
Şimdi solmuş resimlere düşen iz,
Kulağımda çınlayan ses,
Kalbimi yakan tek ateşsin.
Bilmesen de hala ağlıyorum şarkılarda;
Meğer senmişsin bana
Yıllardır şiir yazdıran
Aşk dolu sevgi dolu
Mısralarla hayat bulan
Sen bittin bende senle,
Takvimlere baka baka
Geçirdim günlerimi
Aynalara bakamadım
Gözlerinin izi belli
Yüreğimi ellerine
Gözlerine vuruldum
Sözlerine tutuldum
Bu aşkı ben yarattım
Anladım ki yanıldım
Geçen günler hep yalan
Umut denizine yelken açtım dün
İçim kıpır kıpır bu gün
Sanki yılları bir çırpıda koşacak gibi
Sensizde mutlu olacak gibi
Anladım umutsuz olmaz
Yosun gözlüm ben bu yerden gidersem
Kalbine göm beni unutma sakın
Sana doymadan bir gün ölürsem
Sevdamı dağlara haykır, unutma sakın
Sıralanır ruhumda buz kesen fırtınalar
Alev topuna döner yorgun düşen uykular
Boğazım düğümlenir
Geceler elem getirir
Yüreğim deprem yeri
Sensiz doğan günlerde
Silahların gölgesinde uçuyor beyaz güvercinler
Sevgi diye aşk diye atıyor yürekler
Yinede yetmiyor umutlar, ölüyor çocuklar
Mutluluk nedir tatmadan toprağa giriyorlar
Gökte uçan polen misali yayılıyor hırs tohumu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!